آسانسورهایی هستند  که قسمتی از کابین آنها به صورت شفاف بوده و معمولا" در نمای ساختمان ها نصب میگردند. این آسانسورها را  نیز میتوان  در زمره آسانسورهای مسافری معرفی نمود که هر یک با توجه به  موقعیت آنها  در ساختمان ، از نظر طراحی دارای شرایط خاص خودهستند .  

        مطابق مقررات ایمنی ، چاه آسانسورهای نما دار با صفحات بزرگ شفاف پوشیده و یا بطور عمده میتوان باز باشد. آسانسورهای نصب شده در فضای آزاد در شرایط محیطی غیر عادی که در آن باد شدید، باران، برف یا یخبندان قابل پیش بینی است باید پوشش کامل برای چاه منظور گردد.                                                

    طبق قوانین استاندارد چاه آسانسور در طبقاتی که ممکن است در دسترس عموم قرار گیرد باید دارای پوششی به شرح زیر باشد :

این پوشش می تواند شیشه ای باشد که در صورت استفاده از شیشه جام با ضخامت حداقل 10 میلیمتر بایستی سطوح آن طرف شیشه که در دسترس مسافر نباشد یوسیله پلاستیکی چسب دار مخصوص پوشش داده شود . 

  • ارتفاع دیواره ها باید از سطح هر  دسترسی 2.5 متر باشد .
  • ارتفاع دیواره ها از سمت ورودی آسانسور حد اقل  3.5 متر باشد .
  • در پایین ترین طبقه یا زیر آن فضایی برای پرسنل سرویس کار تامین شود به نحوی که بتواند به قسمت های خارجی کابین جهت نظافت یا سرویس دسترسی پیدا نماید و فاصله باز افقی آن بایستی حداقل 45 سانتیمتر باشد .

به دلیل زیبایی قابل توجه آسانسور  پانوراما ، مهندسان معمار می‌توانند به عنوان یکی از ارکان مهم در طراحی معماری، از آن استفاده نمایند. تنوع در طرح و امکانات قابل توجه از جمله استفاده از سیستم هیدرولیک یا کششی متناسب با شرایط و نوع کاربری، می‌تواند کمک شایانی در جهت دستیابی به اهداف معماران در طراحی ساختمان نماید.